Перайсці да зместу

Ігар Васілевіч Жаркоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ігар Васілевіч Жаркоў
Дата нараджэння 13 чэрвеня 1910(1910-06-13)
Месца нараджэння
Дата смерці 25 красавіка 1974(1974-04-25) (63 гады)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера заалогія
Месца працы
Навуковая ступень доктар біялагічных навук
Навуковае званне
Альма-матар

Ігар Ваілевіч Жарко́ў[1] (руск.: Игорь Васильевич Жарков; 13 чэрвеня 191025 красавіка 1974) — вучоны, заолаг, доктар біялагічных навук (1969), прафесар (1971).

Нарадзіўся ў сяле Месягутава (у сучасным Дуванскім раёне Рэспублікі Башкартастан, Расія). Скончыў Казанскі ўніверсітэт у 1934 годзе. З 1936 года працаваў у Волжска-Камскім аддзяленні Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута паляўнічай гаспадаркі і звераводства, займаў пасады ад малодшага навуковага супрацоўніка да загадчыка сектарам. З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны мабілізаваны ў Чырвоную Армію[2]. Удзельнічаў у баях у якасці камандзіра супрацьтанкавай гарматы. Быў паранены і пасля лячэння працягваў службу ў якасці загадчыка склада гаруча-змазачных матэрыялаў[2]. Пасля дэмабілізацыі ў 1946[2] годзе працаваў у Каўказскім, Куйбышаўскім, Варонежскім дзяржаўных запаведніках. У 1953 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю[2]. З 1969 года І. В. Жаркоў у Гомельскім дзяржаўным універсітэце на пасадзе загадчыка кафедры заалогіі і аховы прыроды біёлага-глебавага факультэта.

Памёр 25 красавіка 1974 года.

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар навуковых прац па прамыслова-паляўнічых угоддзях, жыўленню і метадах уліку прамысловых і ахоўных жывёл, методыцы феналагічных назіранняў, біялогіі і рэакліматызацыі рачнога бабра на тэрыторыі СССР.

Сярод апублікаваных прац:

  • Данные по биологии и промыслу водяной крысы в Татреспублике / И. В. Жарков, В. П. Теплов. — Казань, 1931.
  • Простейшие наблюдения в природе. 2 изд. — М., 1956.
  • Итоги расселения речных бобров в СССР. — М., 1966.

Зноскі